تمام رشته های نخ پلاستیکی سبد بافی از پلیمرهایی ساخته شده اند که اساساً زنجیره های بلندی از مونومرها هستند. مونومرها مولکول های کوچک و تکی هستند.
پیوند این مولکول های منفرد (تک) به مولکول های با زنجیره بلند پلیمریزاسیون نامیده می شود.
برای رشته‌های نایلون، سازندگان معمولاً از پلیمرهای متشکل از گروه‌های عامل آمید مانند پلی‌آمیدهای آلیفاتیک (شامل نایلون 6 و نایلون 66) و پلیمرهای متشکل از گروه‌های عاملی کتون مانند Zyex استفاده می‌کنند.
خانواده پلیمرهای آمید را نیز می توان مخلوط کرد و نایلون 6 را با نایلون 66 مخلوط کرد تا به عنوان مثال نایلون 6/66 کوپلیمر تولید شود.
روده پلاستیکی نام دیگری برای رشته های نایلونی است، اگرچه زمانی که به عنوان یک اصطلاح عمومی استفاده می شود می تواند گمراه کننده باشد.
زیرا هیچ رشته پلاستیکی با استفاده از تکنیک های ساخت مشابه روده طبیعی ساخته نمی شود، چه رسد به مواد خام.
یا رشته‌های پلی، تولیدکنندگان معمولاً از پلی‌استرهای متشکل از گروه‌های عاملی استر استفاده می‌کنند مانند پلی اتیلن ترفتالات (پلی‌استر AKA PET)، PET و الاستومرهای پلی استر ترموپلاستیک (TPE).
همچنین رشته های پلی ساخته شده از پلی اولفین ها وجود دارد که پلیمرهایی مانند پلی اتیلن ها و پلی پروپیلن ها هستند که از گروه های عاملی آلکن تشکیل شده اند و دارای خواص متفاوتی (از جمله وزن مولکولی) در مقایسه با پلی استرها هستند.
مانند مواد تشکیل دهنده رشته های نایلون، این مواد نیز می توانند مخلوط شوند، همانطور که در مورد مخلوط کردن پلی استر PET با الاستومرهای پلی استر ترموپلاستیک وجود دارد.
کلمات (نایلون و پلی) در گیومه قرار دارند، زیرا اینها آنقدرها توصیف رشته ها نیستند بلکه طبقات گسترده ای از رشته ها هستند.
به عنوان مثال، آرامید مورد استفاده در جلیقه‌های ضد گلوله و در برخی رشته‌های پرکاربرد نیز به همراه نایلون در خانواده پلی آمیدها قرار می‌گیرد، اگرچه پلی آمید معطر است.
اگر این به اندازه کافی گیج کننده نیست، پلی اتیلن های با وزن مولکولی فوق العاده بالا وجود دارند که با وجود اینکه در یک خانواده پلیمری متفاوت قرار دارند، خواص مکانیکی مشابه آرامید دارند.
