سیب زیر درختی امروز (Malus domestica Borkh.) یکی از میوه های مهم اقتصادی و فرهنگی در جهان امروز است و در تمام مناطق معتدل کشت می شود.
با بیش از هزار نژاد بومی شناخته شده، سیب مدرن یک مطالعه موردی منحصر به فرد برای درک تکامل گیاهان تحت کشت انسانی ارائه می دهد. مطالعات ژنومی و باستان شناسی اخیر بخش هایی از فرآیند اهلی سازی در خانواده Rosaceae را روشن کرده است.
جالب اینجاست که به نظر می‌رسد این داده‌ها نشان می‌دهند که محصولات درختی گل سرخ مانند سایر گیاهان اهلی شده، به‌ویژه یکساله، مسیر مشابهی را برای اهلی کردن دنبال نمی‌کنند.
برخلاف محصولات غلات، به نظر می رسد اهلی شدن درختان سریع بوده و توسط هیبریداسیون انجام شده است. اهلی سازی سیب مفهوم مراکز اهلی سازی و نیت انسان را نیز زیر سوال می برد.
مطالعات اهلی‌سازی درختان نیز اهمیت درک کامل فرآیندهای پراکندگی بذر در اجداد وحشی را هنگام مطالعه منشاء محصول نشان می‌دهد. میوه های بزرگ در Rosaceae به عنوان یک سازگاری پراکنده بذر تکامل یافته اند و پستانداران مگافونال اواخر میوسن را جذب می کنند.
آنتوسیانین ها عمدتاً مسئول رشد رنگ میوه هستند و سنتز آنها مستقیماً با شرایط نور مرتبط است. شرایط نوری بالاتر و دمای سرد باعث سنتز آنتوسیانین در پوست میوه می شود.
این یافته ها بر اساس مطالعات مولکولی اخیر است. علاوه بر این، مشخص شد که ژن MdMYB1 نقش مهمی در تنظیم سنتز آنتوسیانین در میوه‌های سیب دارد.
هوندا و موریا یک فرآیند انتخاب به کمک نشانگر را برای شناسایی ژنوتیپ‌های MdMYB1 و پیش‌بینی میوه‌هایی که پوست قرمزتری دارند، توسعه دادند. سان و همکاران دریافتند که فاکتور رونویسی MYB نوع R2R3 شبیه MdMYB90 مسئول بهبود رنگ سیب است.
مطالعات مولکولی اخیر و روش‌های جدید پرورش سیب منجر به ایجاد ارقام سیب با رنگ‌آمیزی بهتر در رژیم‌های مختلف نور و دما شد.
